Lezen en tekst: Filemon
Als je Christen wordt kom je wel voor keuzes te staan. We hebben een paar nieuwe slaven gekocht zoals jullie auto’s tv etc hebben. Een slaaf is niet meer dan levend gereedschap. Een van mijn nieuwe slaven zag er sterk en handig uit. Toch ging er vaak wat verkeerd bij hem. Handig Onesimus heette hij maar hij was onhandig. Met hem had ik geen enkele klik. Hij is weggelopen en heeft ook nog van ons gestolen.
Ik heb hem laten zoeken. Als iemand hem terug brent mag ik alles met hem doen. Maar hij kwam niet meer terug.
Mijn naam kom je niet tegen. Men neemt aan dat ik Paulus in Efeze ontmoet heb. Totale verzoening met God, dat heb ik geleerd van hem. Paulus door God gezonden op mijn weg geplaatst.
Mijn leven is ingrijpend veranderd: Milder vrijgeviger etc. Bij ons thuis vormen we de gemeente van Colosse. Mijn slaven hebben dat ook gezien.
Onesimus kwam weer terug en viel vol berouw voor mij neer. Gaf me een brief van Paulus. Waren ze in contact met Paulus geweest?
Onesimus was naar Rome gevlucht. Door Gods Geest is Onesimus daar terecht gekomen. Ook hij heeft genade gevonden in God. Paulus en Onesimus als vader en kind. Daar sta je dan met een weggelopen slaaf, een lege huishoud pot en een brief van Paulus.
Wat een liefde en trouw in deze brief. Paulus deed een verzoek:
– Onesimus als broeder opnemen.
Onesimus aanvaarden als broeder in Gods huisgezin.
– Om de kosten te betalen. Wie lag daar die sufferd. Maar eigenlijk lag ik zelf daar naast. Maar ik had genade gevonden. Alsof ik Christus hoorde: Vader vergeef het hun want ze weten niet wat ze doen. Ik liet Onesimus binnen. Hij was mijn broeder en stem samen. Een mens van vlees en bloed met de zelfde verlangens. Onhandig als ik. Ik moest leren kijken met de ogen van Christus.
Hoe ik Onesimus heb binnengelaten staat niet in de bijbel. Als ik hem niet had binnengelaten had ik de brief verscheurd en was die er niet meer. De brief is in de gemeente voorgelezen.
Broers zussen.
Dit kleine briefje laat zien hoe vergeving en aanvaarding thuis horen in de gemeente van Christus.
Wij kunnen ons van onze eer bestolen voelen. Tekortgedaan omdat anderen niet naar ons luisteren. Dieven omdat we niet deden wat we hadden moeten doen. Bot, hard omdat we niet met de emoties van een ander kunnen omgaan.
Soms moeten dingen erger worden om beter te gaan.
Ik hoop dat we bij Hem onze toevlucht zoeken. Hij heeft nooit iemand geweigerd. Zoals Philemon zijn ogen open moest dien voor zijn broeder, zo moeten wij dat ook leren.
Wat er mis is met een ander is vaak ook mis met mij zelf. Ik zou graag in het huis van Onesimus en Filemon willen kijken. Zijn ze veranderd? Karakter blijft. Het is alleen de kunst om dat van elkaar te aanvaarden.
Jezus maakt van ons groot en klein een zalige gemeente.
Het echte geluk! Nederig, meetreuren, zachtmoedig, verlangt naar gerechtigheid, barmhartig, zuiver van hart, vredestichter, vervolgd worden (Matth 5).
Samen geluk omdat we van Christus zijn.
Amen