1. Introductie

Efeziërs 3:1-21

De laatste etappe van de trektocht brengt ons naar het midden van de brief aan de gemeente van Efeze. Het grote mysterie is: Gods liefde is nooit bedoeld geweest voor een select groepje maar voor iedereen, overal ter wereld. Dat is in vorige generaties niet duidelijk geworden, maar nu wel. De Geest heeft het geopenbaard. Het mysterie, eeuwenlang verborgen in God wordt werkelijkheid, die de schepper van alle dingen is.

Week 1: Delen (Efeziërs 3:6)

De nieuwste bijbelvertaling kiest voor een ander woordgebruik dan de vertaling uit 1951. In beide vertalingen blijkt duidelijk wat Paulus benadrukt in dit vers: de heidenen zijn in Christus Jezus.

NBG’51 vertaling	NBV
Mede-erfgenamen (van dezelfde erfenis)Mede-leden (van hetzelfde lichaam)Mede-genoten (van de belofte)	Zij… delen in de erfenismaken deel uit van hetzelfde lichaamhebben deel aan de belofte

Dit mysterieuze plan van God lijkt revolutionair maar is het niet. Het was allang voorspeld!

Alles wat wij ontvangen hebben (de erfenis, de gemeenschap met Jezus en elkaar, de beloften van God) is bedoeld om te delen met hen die God nog niet kennen. Wat wij als gemeente ontvangen, is bedoeld om door te geven aan ieder die nog buiten de gemeenschap van God staat.

1	Genesis 12:2-3 (Genesis 17:4) Met de keus voor Abram zet God een volk apart. Toch is zijn keus voor Abram geen definitieve breuk met andere volken. Abrams uitverkiezing lijkt van het begin al niet los te kunnen worden gezien van Gods plan voor de hele mensheid. ‘Alle volken op aarde zullen wensen gezegend te worden als jij.’ Welke wens komt in jou naar boven als je aan de zegen van Abram denkt?
2	Genesis 26:1-6 De eed die God aan Abraham had gedaan, gaat over op Isaak. En ook hier is duidelijk dat alle andere volken niet uit beeld zijn. ‘(…) en alle volken op aarde zullen wensen zo gezegend te worden als jij en je nakomelingen.’ De gehoorzaamheid van Abram aan God wordt Isaak als voorbeeld gegeven. Denk je dat mensen wensen zo gezegend te zijn als jij of als jouw gemeente?
3	Genesis 28:12-22 (Genesis 27:20) Ook Jacob krijgt dezelfde belofte te horen. Hij krijgt bovendien de belofte dat God hem ter zijde zal staan. Hij zal hem beschermen. De God van Abram en Isaak is dus niet gebonden aan een specifiek grondgebied. Hij gaat met Jacob mee, waar hij ook naar toe gaat. En Hij belooft hem terug te brengen. Na de ontmoeting met God durft Jacob de HEER ook ‘mijn God’ te noemen, al is dat nog wel voorwaardelijk (vs. 20). Welke gelofte heb jij ooit aan God gedaan?
4	Johannes 4:15-30, Efeziërs 3:6 Jezus is in gesprek met een Samaritaanse vrouw. Ze wil graag van het water drinken dat Jezus haar aanbiedt. Dan hoeft ze niet meer naar de put. Jezus maakt haar verlangen naar het levende water in haar wakker. De ontmoeting met Jezus brengt een totale ommekeer in haar leven te weeg. Het evangelie maakt ons gunnend. Wat herken je hiervan in jullie gemeente?
5	Zacharia 8:18-23 (Zacharia 8:1-17) In deze profetie legt de HEER een heel duidelijk verband tussen de liefde voor de vrede en de liefde voor de waarheid (vs. 19). Die twee staan in onze gemeenschap makkelijk op gespannen voet met elkaar. Vrede en waarheid hebben niet altijd gelijke aandacht bij ons. Wanneer dat wel gebeurt, zal dit een aanzuigende werking hebben. Wat krijgt in jouw hart meer aandacht: vrede of waarheid?

Luistertip: Het delen begint bij God. Het is een principe dat in zijn koninkrijk op vele manieren zichtbaar wordt. Lied: ‘Wij delen’.

Week 2: Doorgeven als kerk (Efeziërs 3:10)

Paulus is niet van de kleine woorden. De plaats die de kerk heeft in het bekendmaken van de wijsheid van God, is niet te onderschatten: Door de kerk zal de wijsheid van God in al haar schakeringen bekend worden, overal op aarde en in de hemel. Het is een onderdeel van Gods plan.

1	Matteüs 5:3-16, Lucas 6:31-36 De bergrede wordt ook wel eens de grondwet van het Koninkrijk van God genoemd. Hier staat in een paar hoofdstukken beschreven hoe we in Gods rijk met elkaar en met anderen horen om te gaan. Zo’n leven is een krachtig getuigenis. Van Ghandi wordt gezegd dat hij elke dag uit de bergrede las en probeerde deze in de praktijk te brengen, ook al zag hij Jezus niet als verlosser en zoon van God. Zullen wij die ‘Heer Heer’ zeggen, Hem ook daadwerkelijk volgen en zijn woorden in praktijk brengen met ons hele leven?   Welke rol speelt de bergrede in jouw dagelijkse leven? Wat zou je daarin willen veranderen. Een mooi punt om mee te nemen in je gebed.
2	Johannes 13:1-17 De grondwet van het Koninkrijk moet niet alleen begrepen worden, maar ook gedaan! Volgens Jezus is het dé manier om gelukkig te worden. En dus laat Hij vlak voor zijn dood nogmaals zien hoe het leven met Hem er uit hoort te zien.   In hoeverre Is dienen een houding die jouw leven beschrijft? Zien mensen de liefde van Jezus door jou heen?
3	1 Petrus 3:8­-17, Kolossenzen 1:23 We zijn mensen van hoop en die hoop mag zichtbaar worden in ons leven. Dat kan mensen nieuwsgierig maken. En als ze er dan naar vragen, dan mogen we op een zachtmoedige en respectvolle manier getuigen van de hoop die in ons leeft. En zo daar iets van doorgeven.   Hoe sterk is de hoop in jou? Is deze zichtbaar voor anderen?
4	Kolossenzen 4:2-6, Marcus 16:20 Biddend en doelbewust leven, dat is waar Paulus ons toe oproept. Want je doet het niet in eigen kracht. Het is Gods werk, waarin wij dienstbaar mogen zijn. Daarom speelt gebed een doorslaggevende rol. Bid concreet voor mensen, bid voor buren, collega’s. ‘Heer, breng mensen op ons pad die we tot U mogen leiden.’ Leer te kijken, te bidden en te leven als een zendeling in je eigen straat.   Voor wie bid jij regelmatig? Is er iemand voor wie wil je vaker zou willen bidden?
5	Johannes 20:19-22, Matteüs 28:16-20 Ook jij bent geroepen om geloof, hoop en liefde door te geven. Ondanks eventuele twijfels en angst, wil Jezus ook jou gebruiken. Daarvoor geeft Hij je zijn Geest. En de verzekering dat Hij er bij is, elke dag en elk moment!   Ga in gedachten eens tussen de leerlingen staan. Wat doen de woorden van Jezus met jou?

Luistertip: There Is A Hope – Stuart Townend -Een lied over hoop, die in ons hart brandt.

Week 3: Samen God weerspiegelen (Efeziërs 3:18-19)

De ‘geloofsgemeenschap van Efeze is een bonte verzameling van heiligen die in Christus ongehinderd toegang hebben tot God (vers 12). Ze komen overal vandaan en het zijn zowel joden als niet-joden. Met elkaar, samen dus en niet alleen, zijn we in staat om de volle omvang te begrijpen van de liefde van Christus. Het gaat boven ons verstand, maar ‘samen met alle heiligen’ is de weg waarop we zullen volstromen met Gods volkomenheid.

1	Marcus 7:24-31 (Jesaja 23) Ooit behoorde het gebied rond Tyrus tot de stam van Aser. Later werd het een groot handelscentrum met koloniën langs de Middellandse Zee. Jesaja profeteerde over de ondergang van Tyrus. Met het ‘eerst’ van Jezus (vs. 27) laat Hij al zien dat zijn opdracht zich niet beperkt tot Israël.   Laat je inspireren door het vrijmoedig geloof van de moeder uit de omgeving van Tyrus.
2	Handelingen 6:1-7 In de jonge gemeente van Christus gaat het langs de etnische lijn gruwelijk mis. De leiders erkennen dat wat is gebeurd niet goed is. Ze nemen hun verantwoordelijkheid. Ze zien in dat ze hun primaire taak (gebed en verkondiging) hebben verwaarloosd. De benadeelde partij krijgt verantwoordelijkheid. Elke diaken heeft een Griekse naam. Het woord van God vond steeds meer gehoor. Zelfs priesters sluiten zich aan.   Hoe gaan jullie in de gemeente om met moeiten tussen ‘groepen’?
3	1 Tessalonicenzen 1:6-10 De gelovigen in Tessalonica zijn een voorbeeld voor alle gelovigen in Macedonië, Achaje en ver daarbuiten. Ze zijn het gesprek van de dag. Ze hebben hun afgoden verlaten en hebben zich tot God gekeerd. Dat niet alleen, ze dienen de levende en ware God. Letterlijk staat hier: zijn slaaf geworden van God. Hun geloof en liefde brengt veel tot stand. Geen wonder dat Paulus voor hen dankt (vs. 3).   Zouden anderen jou een slaaf van de levende God kunnen noemen?
4	Psalm 87 (Psalm 83) Rahab (letterlijk: zeemonster) verwijst naar Egypte. Samen met Babel was het een van de grote vijanden van Israël en de God van Israël. Samen met de andere genoemde volken staan ze vermoedelijk symbool voor alle heidense volken. En bij de namen van deze volken schrijft de HEER: ‘Dit volk is hier (= in Sion) geboren.’ Daar mag op gedanst en gezongen worden.   Probeer het eens… Ga staan, zet muziek op en dans en zing van vreugde om ieder die zegt: ‘Mijn bronnen zijn alleen in U.’ Gebruik eventueel het lied uit de luistertip van deze week.
5	Psalm 117, Romeinen 15:7-13 Christus is een dienaar geworden van de Joden om Gods trouw te tonen. En om te laten zien dat God barmhartig is, mogen ook alle andere volken God loven. Om die reden moeten we elkaar aanvaarden. Zoals er ruimte was in het hart van Christus voor ons, laat er zo ook ruimte zijn in ons hart voor ieder ander die God looft. Uit welk volk, dorp of familie hij of zij ook afkomstig is.   Hoe staat het met de ruimte in jouw hart voor jouw naaste? Waaruit wordt dat zichtbaar?

Luistertip: Hoe kan iemand klinken die zich er diep van bewust is dat God zijn/haar naam in het register van de het Koninkrijk heeft gezet. Angela Primm laat het jubelen (https://www.youtube.com/watch?v=l6_HO_sRo_c)

Week 4: Boven verwachting (Efeziërs 3:20-21)

In de ‘ekklesia van God’ staan de heiligen die bij elkaar komen niet centraal. Het is Christus’ kracht die in de gemeente zichtbaar wordt. En die kracht van Christus is zoveel groter dan wij kunnen bedenken, boven al onze verwachting. Het ging om Hem, het gaat om Hem en het zal altijd om Hem gaan. Hij verdient al onze bewondering, alle lof en eer tot in alle generaties en in elke tijd. Daarom sluiten we deze trektocht af met een bloemlezing aan teksten over de macht en majesteit van God!

1	Psalm 29 Erken de macht en glorie van de Heer. Zijn verhevenheid openbaart zich in het onweer, het is een enorme demonstratie van zijn kracht en macht. Een afschrik-wekkende kracht die alleen al tot uiting komt in de stem van de Heer. Buig voor zijn heilige glorie!    Wanneer was jij voor het laatst onder de indruk van de macht van deze God?
2	Jesaja 44:6-8 en 46:5-13, 1 Petrus 5:4 God is met niets of niemand te vergelijken. Hij is de eerste en de laatste. In alles is Hij uniek. Hij is de enige rots op wie we kunnen bouwen. Onze bevrijder is Hij! En het is ongelofelijk maar waar, wij mogen delen in zijn luister!   Hoe kijk jij naar mensen die hun ‘goud uit hun buidel schudden’
3	Lucas 9:28-31, 2 Petrus 1:16-19, Daniël 7:9-10 Zowel Matteüs, Marcus en Lucas schrijven over de verheerlijking van Jezus op de berg. Dat is dus een belangrijk moment. Het is onder andere dit moment, waar Petrus in zijn 2e brief over schrijft en waar hij zijn vertrouwen op baseert.  Voor de ogen van Petrus, Johannes en Jacobus verandert zijn gezicht en zijn kleding. Ze werden zo wit als geen wolwasser op aarde voor elkaar zou krijgen (Marcus 9:3). Deze blijk van Jezus’ grootheid doet onmiddellijk denken aan de ‘oude wijze’, de eeuwige God, die Daniel ziet in zijn visioen.   Richt je aandacht enige ogenblikken heel bewust op de Zoon in wie God welbehagen vindt. Welke gedachten komen in je naar boven?
4	Openbaringen 4:1– 5:14 Johannes krijgt een inkijkje in de toekomst. En wat hij daar ziet is waar het uiteindelijk allemaal op uitdraait: Alle dank, lof, eer en macht aan het Lam van God. Eens zal elk schepsel en iedereen dat volmondig beamen. En de kerk mag daar hier en nu al een voorproefje van zijn!   Welke plek heeft aanbidding in jouw gebedsleven? Hoe geef jij dat vorm?
5	Kolossenzen 1:15-20, Romeinen 11:33-36 We danken alles aan de Zoon van God. Paulus is daar diep van doordrongen en hij zingt het uit, een loflied voor Jezus Christus. Hij bestaat voor alles en alles bestaat in Hem. En Hij brengt vrede! Meer to the point kan het niet worden gezegd/gezongen.   Schrijf als afsluiting van deze trektocht eens in jouw eigen woorden een loflied voor Jezus.

Luistertip: Dit huis een herberg onderweg (Gezang 163).

• Verschillende vormen

Je kunt het bijbelleesrooster op verschillende manieren gebruiken. We beschrijven er hier enkele. Misschien is het leuk om deze vormen in de komende periode wat af te wisselen.

2.1. Suggestie 1 – Slow reading methode

Slow reading is het langzaam, luisterend en liefdevol lezen van een korte bijbeltekst. Lees het hele gedeelte en kies 1 of 2 verzen waar je dieper bij stil wilt staan. Je leest in stilte, met aandacht en met de verwachting dat de heilige Geest je iets te zeggen heeft.

• Word stil (Silentio)

Zoek een plek zonder afleiding. Steek een kaars aan en neem de tijd om je hoofd tot rust te brengen. Gebruik hiervoor eventueel muziek.

• Lees de bijbeltekst (Lectio)

Lees de tekst meerdere keren, ook hardop. Schrijf de tekst op en laat het woord voor woord tot je doordringen.

• Betrek het op jezelf (Meditatio)

Hoe zit je hier? Wat speelt er in je leven? Wat heeft deze tekst met jouw situatie te maken?

• Bespreek het met God (Oratio)

Bid en bespreek je gedachten over de tekst met God. Bevraag Hem, dank Hem, huil uit bij Hem, prijs Hem…

• Laat je verrassen (Contemplatio)

Wacht af of God je een boodschap geeft, een beeld of het besef van zijn liefde voor jou. Ontdek dat Hij je aankijkt en kom tot rust in zijn aanwezigheid.

(Slow reading is een methode van bijbellezen die door is Kerkpunt ontwikkeld op basis van Lectio Divina uit de kloostertraditie.)

2.2. Suggestie 2 – Lezen en bidden

Lees de teksten langzaam. Stel jezelf de volgende drie vragen en noteer de antwoorden:

• Wat heb ik over God geleerd, waarvoor ik Hem zou kunnen prijzen of danken?
• Wat heb ik over mezelf geleerd waarvoor ik vergeving kan vragen en waarvan ik mezelf zou kunnen bekeren?
• Wat heb ik geleerd over mijn leven en over waar ik naar verlang, waar ik om zou kunnen vragen of waar ik naar zou kunnen handelen?

Neem deze punten mee in je gebed.